Bor .::Zapytaj wiatr, który liść będzie następny::.

Mam taki konkretny pomysł  na podstawową zasadę.

Do orgów to się prośbą wydaje.

Niech obowiązkowe będzie montowanie przy sobie ffuterałów, pokrowców, pochw, lub przynajmniej pętelek ze sznurka na broń. W ten soposób umiknie się absurdalnej sytuacji: czas wyciągu broni=0, sztylet, miecz, topór, czy młot oburęczny nieważne bo i tak da sie przeprowadzić atak z zaskoczenia nazywany równierz skrytobójczym. Oczuwiście nie powinna zaistnieć sytuacja, że delikwent ma pętlę, owszem, ale nosi toporzysko w dłoni, cwaniak jeden.
To dałoby kres sytuacji, ze wygrywa walkę ten kto pierwszy wyciągnie rękę do przodu, a i długość straciłaby nieco na znaczeniu, bo dłuższą broń wyciąga sie dłużej. byłaby wtedy walka nieco realniejsza. Wszelka zbujowatość juz ma plus a ten kto wali kafarem oburęcznym staje sie , przynajmniej w początkowej fazie walki, wolniejszy. Samo życie po prostu.

z wrogiem prosta sprawa: kto ma w łapskach broń tego bić należy sowicie!

Z walką też proste, jeżeli wszyscy zastosują sie do zasady pochwienia broni, koleś wyciąga brzeszczot, kafar, łamignat czy scyzoryk, znaczy się walka zaczęta. proste i przejrzyste.

długość. zgadzam sie.

nakaz pochwienia i futeralnictwa? proste masz to w łapie, znaczy do boju się sposobisz i raczej nikogo(zdrowego na czymś tymś na szyi) nie ujżysz przy sobie. Albo chowasz albo walczysz. nie ma niczego pomiędzy.

Kiedy to sie stanie nie wymogiem a grzecznością po pierwszych dwu dodzinach gry każdy będzie nosił broń w dłoni( żeby nie stawiać się w trudniejszej sytuacji od tych bez pochwów) i juz gotowy larpik w stylu diablo!

gdy wszyscy pochowają miecze itp. nie będzie sytuacji, że walka zaczęta gdy leca ciosy właśnie. Ta zasada eliminuje ten niedociąg, bo każdy straci te ułamki sekund( inni minuty) na wyciąganie oręża.
nic piękniejszego nad taki rytuał walki. Ten syk wyciąganych brzeszczotów, ten nienawistny i podniecony wzrok przeciwników, to napięcie czy zdąże czy nie, te klątwy gdy jednak nie zdążę, i ta tak długo oczekiwana walka, bowiem każda sekunda wyciągania broni jest warta godzinę spokojnego życia!

to ze ja wyciągam broń w dwie minuty a każdy inny w dwie sekundy to juz życie i realność postaci, gry, systemu...zycie po prostu.

Mam jeszcze jeden pomysł

KONKURY!!

niech staja dzielni mężowie i nadobne białogłowy w zawodach między sobą przeróżnych.
Niechaj turniej wojów się odbędzie, myśliwych, i w miodu  z dziegciem piciu.
niech staja naprzeciw siebie wojowie i wojowniczki, niech z łuku szyją do celu, niech wołchwowie i wołchwynie na improwizowane modły sie prześcigają, niechaj każdy chętny sprubuje w piciu najlepszym sie okazać.
Łuk mam i odpowiedzialnym osobom go użyczyć mogą, strzeł jednak nie uświadczycie u mnie, miód się spreparuje najprzedniejszy, broń każdy przecie ma, modłów improwizowanych nie trza przygotowywać . Nagrody zdałyby się odpowiednie: tytuły, zaszczyty, honory, materialne jakieś też nie zawadzą.
noi pod fabułę możecie sobie podciągnąć( chyba że już macie to nie) że niby na konkury, festyny, kupały, i wiece ściągnęło szachrajstwo.
Taki to tylko wybąk mój mały i pomyślunek, ale ja jestem tylko Rawelinem.

przekora nie pozwala edytować postów nazbyt często a o miodzie z szumnym dodatkiem nie myślałem, bom przezorny i roztropny przecie.
A improwizowane modły toż inne się nie pojawią jak takie na borze, chyba że muszą być przygotowane wcześniej, ja nie wiem, pyłek jestem na wietrze i puszek marny, choć Rawelin i szegułów nie znam zasad.